YARGITAY
1. HUKUK DAİRESİ
E. 1984/10272
K. 1984/10494
T. 18.10.1984
• AĞAÇ DAL VE KÖKLERİNİN KOMŞU MÜLK ALANINA HENÜZ GİRMEMİŞ OLMASI
743/m.664
ÖZET : Olayda davalıya ait ağaçların halen davacı parsellerine tecavüz etmediği, bu ağaçların dal ve köklerinin davalının mülkiyet alanı içerisinde kaldığı saptandığına göre, davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
DAVA VE KARAR : Taraflar arasında görülen davada; davacı, davalının parsellerine diktiği ağaçların gölgelerinin kendisine ait taşınmazlara zarar verdiğini ileri sürerek, ağaçların kaldırılması suretiyle elatmanın önlenmesini istemiştir. Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne ilişkin olarak verilen kararın süresi içinde davalı tarafından temyiz edildiği görülmekle; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı, davalının kendi taşınmazına diktiği ağaçların tarlalarına zarar verdiğinden bahisle ağaçların kâl'i suretiyle zararın giderilmesini istemiştir. Dava konusu ağaçların davalıya ait çap kapsamında kaldığı, dal ve köklerin davacının mülkiyet alanına tecavüz etmediği, ancak bir kısmının gölge yaparak zarar vereceği uygulama ve uzman bilirkişi raporları ile anlaşılmıştır.
M.K.’ nun 618. maddesi gereğince herkes malik olduğu taşınmazda dilediği gibi tasarruf edebilir. Davalının kendi taşınmazına diktiği ağaçların komşu taşınmaza gölge yapması, M.K.’nun 661. maddesinde öngörülen biçimde bir taşkınlık sayılamaz.
M.K.’nun 664. maddesi uyarınca ağaç, dal ve köklerinin ancak komşu taşınmaza tecavüz ettiği takdirde kâl'i istenebilir.
Olayda davalıya ait ağaçların halen davacı parsellerine tecavüz etmediği, bu ağaçların dal ve köklerinin davalının mülkiyet alanı içerisinde kaldığı saptandığına göre, davanın reddi gerekirken ağaçların bir kısmının gölge yaptığından, bir kısmının ise ilerde zarar vereceğinden bahisle davanın kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün belirtilen nedenden ötürü HUMK.’ nun 428. maddesi gereğince ( BOZULMASINA ), peşin harcın iadesine, oybirliğiyle karar verildi.
Yargıtay Ceza Dairesi Kararı
Düzenleyen editor Düzenleme Tarihi: 05-11-2013 11:33
T.C.
YARGITAY
HUKUK GENEL KURULU
E. 1993/14-395
K. 1993/486
T. 30.6.1993
r6; ELATMANIN ÖNLENMESİ ( Ağaç, dal ve köklerin komşunun mülküne geçmesi )
r6; AĞAÇ, DAL VE KÖKLERİN KOMŞUNUN MÜLKÜNE GEÇMESİ ( Elatmanın önlenmesi )
r6; KOMŞULUK HUKUKU
743/m.661,664
ÖZET: Bir kimsenin mülkünü kullanırken komşusuna zarar verecek her türlü taşkınlıklardan ,çekinmesi MK.nun 661. maddesi hükmü gereğidir.
Bu itibarla yerel mahkemece mevcut delillerin MK.nun 661 ve 664. maddesi hükümlcri çerçevesinde ve mülkiyet hakkının mahiyeti gözetilip değerlendirilerek davacı taşınmazına geçen davalıya ait ağaçların dallarının kesilmesine karar verilmesi doğrudur.
DAVA VE KARAR : Taraflar arasındaki "elatmanın önlenmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Konya 3. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 19.12.1991 gün ve 1073-1315 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 21.9.1992 gün ve 778-7953 sayılı ilâmı:
( ... M.K.nun 664. maddesi komşu taşınmaza geçen ve zarar veren dal ve köklerin kesilebilmesini öngörmektedir. Madde hükmünün uygulanması için geçme ve zarar verme koşullarının birlikte gerçekleşmesi gerekir. Zaten dava da bu maddeye dayanılarak açılmıştır. Bu husus gözetilmeksizin Yasaya ters olarak karar verilmesi doğru görülmemiştir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Taraf taşınmazları komşudur. Davacı, komşu taşınmaz mal maliki davalının, kendi yeri içerisinde olmak üzere sınıra yakın olarak diktiği Dışbudak-Meşe-Karaağaç-Kavak-Elma ve Armut ağaçlarının gölgesi nedeniyle taşınmazında yetiştirdiği ürününe zarar verdiğini ileri sürerek ağaçların tecavüz eden dallarının kesilmesi suretiyle el atmasının önlenmesini istemiştir.
Bir kimsenin mülkünü kullanırken komşusuna zarar verecek her türlü taşkınlıklardan çekinmesi MK.nun 661. maddesi hükmü gereğidir. Ayrıca aynı Kanunun ağaç, dal ve köklerinin başkasının mülküne geçmesi kenar başlıklı 664 ncü maddesinde, "bir ağacın dalları ve kökleri komşusunun mülküne geçipte zarar verdiği ve komşusunun talebi üzerine münasip bir müddet içinde ağaç sahibi bunları kaldırmadığı takdirde komşunun o dal ve kökleri kesip enkazını zaptetmeğe selahiyeti bulunmaktadır.
Davacı taşınmazının yüzölçümü itibariyle ekdiği ürünlerinde, davalının bu davranışı sonucu doğan zararın, komşular arasında hoş görülebilecek dereceyi aştığı ve taşkınlık ölçüsüne vardığı anlaşılmaktadır.
Bu itibarla yerel Mahkemece mevcut delillerin M.K.nun 661 ve 664 ncü maddesı hükümleri çerçevesinde ve mülkiyet hakkının mahiyeti gözetilerek değerlendirilerek davacı taşınmazına geçen davalıya ait ağaçların dallarının kesilmesine karar verilmesi doğrudur.
Nitekim Hukuk Genel Kurulunun 3.12.1986 gün ve 330-1010 ve 1.2.1989 gün ve 869-37 sayılı kararlarında da aynı ilke benimsenmiştir.
O halde usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararı onanmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ( ONANMASINA ) oybirliği ile karar verildi.
